Informacje dt. praw autorskich

Rewaloryzacja Zaułka Solnego we Wrocławiu

Obiekt:
Zaułek Solny
Wrocław

Inwestor:
Zarząd Zasobu Komunalnego


Autorzy:
dr inż. arch. Maciej Małachowicz
mgr inż. arch. Rafał Karnicki


Cele i założenia projektowe

Zaułek Solny jest obecnie jedną z ważniejszych arterii komunikacyjnych placu rynkowego. Chory drzewostan, stan techniczny, oraz etykieta "przestrzeni zaniedbanej" wymagały podjęcia zdecydowanych prac rewaloryzacyjnych mających na celu podniesienie walorów estetycznych i użytkowych przejścia. Wytyczne konserwatorskie wskazały na konieczność przywrócenia spójności formy łączącej historyczne obiekty ze współczesną aranżacją m.in.: poprzez zakonserwowanie murów oporowych z kostki brukowej, przeprojektowanie balustrad, zaprojektowanie nowej bramy o uproszczonej, współczesnej formie. Dodatkowo realizacja musiała uwzględnić potencjał Inwestora oraz możliwości Wykonawcy.


Wykonanie prac projektowych

Prace projektowe przy Zaułku Solnym podjęte zostały w VI 2015r. w ramach zlecenia ZZK w trybie "zaprojektuj i wybuduj" w oparciu o wytyczne Inwestorskie i Miejskiego Konserwatora Zabytków. Do końca VII 2015r. trwał proces bieżącego uzgadniania i przedstawienia projektu koncepcyjnego. Ze względu na rangę przedsięwzięcia, projekt wykonany był przy ścisłej współpracy z Inspektorami Miejskiego Konserwatora Zabytków, Plastyka Miejskiego, reprezentantów osób niepełnosprawnych, rowerzystów oraz pieszych czy Towarzystwem Upiększania Miasta. Wykonany projekt koncepcyjny został udostępniony publicznie.


Projekt

Prace projektowe poprzedzone były analizą możliwości i potencjału lokalizacji. Wykonano szereg uzgodnień i analiz funkcjonalnych. Największym wyzwaniem okazało się znalezienie trafnej formy architektonicznej przejścia bramnego. W czasie przeznaczonym na wykonanie koncepcji przedstawiono do uzgodnienia blisko 30 wersji i wariantów bramy. W toku prac studialnych wyklarowały się 3 propozycje projektowe:
1. Przywrócenie bramy nawiązującej formą do istniejącego tutaj, przedwojennego przejścia dawnego dworu Riembergshof.
2. Stylizacja istniejącej bramy poprzez: uzupełnienie kamiennej opaski obramienia portalowego, boniowanie i otynkowanie kamiennego muru, wykonanie nowej balustrady.
3. Zaprojektowanie nowej bramy o uproszczonej, współczesnej formie, usunięcie ceramicznych daszków, iluminacja przejścia.


Zaproponowana nowa forma bramy spełniła postulaty wytycznych projektowych ze względu na:
• w najmniejszym stopniu zmienia układ przejścia,
• przedstawiona forma pozwoliła zachować istniejące kamienne ogrodzenie i dotychczasową balustradę,
• uproszczona forma bramy jest łącznikiem pomiędzy sąsiadującą architekturą współczesną a przyległą zabudową historyczną oraz czytelnie akcentuje lokalizację przejścia,
• architektura bramy, integracja pozostałych przejść, dostosowanie murów oporowych i wprowadzony szereg innych korekt są dostosowane do kontekstu, mogą istnieć tylko i wyłącznie w tym miejscu miasta.
• iluminacja przejścia, obok poprawy bezpieczeństwa, wprowadza także dodatkową zmienność miejsca,
• pomimo postulowanego usunięcia drzewa, przeprowadzone cięcia sanitarne pozwoliły na zachowanie schorowanej sędziwej wierzby. Dzięki odsłonięciu bramy i wprowadzonemu szyldowi miejsce stało się w pełni zauważalne oraz rozpoznawalne.


Słowo projektanta

Ustalona forma bramy jest dążeniem projektanta do wydobycia Genius loci tego miejsca a kompromisowym uwzględnieniem racji wszystkich stron.
Rzadko się zdarza tak, aby wiele osób miało to przekonanie i satysfakcję, że mogło wpłynąć na otaczającą nas przestrzeń.
Wprowadzona zmiana pozwoliła zauważyć wszystkim jak bardzo ważne jest dla wizerunku Miasta dbanie o takie, pozornie zapomniane, miejsca.


Zapraszam do naszego pięknego Wrocławia
Rafał Karnicki